Hitler i Słowianie w perspektywie historycznej
Adolf Hitler: Kanclerz Niemiec czy Pan-Aryjski Wódz?
Współczesne
Narodowi Socjaliści postrzegają Adolfa Hitlera jako symbolicznego lidera całej
rasy aryjskiej.
Ja osobiście wierzę, że ta koncepcja Hitlera jest
poprawna i akceptuję ją z entuzjazmem. W Mein
Kampf i gdzie indziej, Hitler mówił wielokrotnie o fundamentalnej,
ponadnarodowej jedności rasy aryjskiej, a konkretnie o pan-aryjskiej naturze walki
z międzynarodowym żydostwem.
Ale
takie stwierdzenia na bok, to jednak należy stwierdzić, że Hitler nie uważał
się za jakiegokolwiek rodzaju światowego
lidera Aryjskości.
Raczej widział siebie jako lidera politycznego narodu
niemieckiego, a może bardziej ogólnie symbolicznym przywódcą wszystkich ludów
germańskich.
Ale
początek wojny w 1939 roku w pewnym stopniu przekształcił rolę Hitlera jako
postać historyczną, a klęska 1945 roku zmienił go jeszcze bardziej radykalnie i
nieodwracalnie.
Dzisiejszy świat nie jest światem przedwojennej Europy.
W
miarę jak wojna trwała, Hitler okazywał się być de facto głową wszystkich
aryjskich narodów Europy, a nie tylko z Niemców lub Germanów. Rzeczywiście, z perspektywy historycznej jaką możemy teraz się
cieszyć, widzimy, że pomimo bycia w stanie wojny z Wielką Brytanią, to Hitler
był tym, który miał najlepsze długoterminowe interesy Brytyjczyków na sercu, a
nie zachlana marionetka żydów, Winston Churchill, który okazał się być
prawdziwym grabarzem Imperium brytyjskiego{1}.
Pod
koniec wojny, Hitler zdał sobie sprawę, że jego historyczna rola rozszerzyła
się daleko poza bycie po prostu kanclerzem Rzeszy Niemieckiej. W swoim Testamencie Politycznej, napisany tuż przed
śmiercią, mówił o sobie w roli obrońcy „Europejskich dzieci Aryjskich narodów.”
Hitler i Słowianie: Teoria
Etniczna
lub rasowa walka między Niemcami i Słowianami w Europie Wschodniej ma głębokie
historyczne korzenie, które sięgają wielu wieków przed narodzinami Adolfa
Hitlera.
Na dobre czy na złe, jako przywódca Rzeszy, Hitler był
spadkobiercą tego konfliktu.
Historycznie,
pogląd Hitlera na narody słowiańskie był kontrowersyjny i wrogi. Nie trudno znaleźć wrogie i agresywne uwagi dotyczące Słowian
w formalnych pismach zarówno Hitlera, jak również w jego nieformalnych dyskusjach.
W Mein Kampf przypisuje jego młodzieńczy
przebudzenie jako ludowy nacjonalista do walk etnicznych, których on sam
doświadczyłem między słowiańskimi Czechami i Niemcami w ramach Austro-węgierskiego
Imperium.
Jednak
dojrzała postawa Hitlera wobec Słowian, zwłaszcza po roku 1938 lub 1939,
ewoluowała i stała się dopracowana. Poznał, na
przykład, że były duże segmenty słowiańskich narodów Czech i Słowenii, były
rasowo wartościowe, a on gorączkowo oczekiwał włączenia ich do swojej
powojennej Większej germańskiej Rzeszy. Innymi
słowy, czuł, że nie wszyscy Słowianie byli sobie równi.
Hitler i narody słowiańskie: Zapis historyczny
Słowa
i teorie są bardzo ładne i w ogóle, a ich wartość nie powinna w żadnym wypadku
być zaniżona.
Ale w świecie faktów, to same działania się liczą, a
nie intencje.
James
Murphy jest odpowiedzialny za bardzo złe tłumaczenie Mein Kampf - do
którego, jak na ironię, napisał znakomity wstęp. W nim to komentuje temat ewolucji myśli Hitlera na
przestrzeni lat:
"Dlaczego
Hitler nie zmieni Mein Kampf? Odpowiedź, jak myślę, która od razu
przychodzi na myśl każdego bezstronnego krytyka jest taka, że Mein Kampf
jest historycznym dokumentem, który nosi piętno własnego czasu. Zmieniana wiązałaby się wyjęciem go z jego historycznego
kontekstu. Ponadto, Hitler oświadczył, że jego
czyny i wypowiedzi publiczne stanowią częściową rewizję jego książki, i mają
być traktowane jako takie. "(Str. 10)
Aby
zrozumieć sposób myślenia Hitlera o Słowianach po tym, jak ów sposób dojrzał,
musimy spojrzeć na działania jakie podjął i politykę, jaką uchwalił podczas
wojny.
Co
wynika z takiego badania jest to, że Hitler traktował różne narody słowiańskie
w zależności od ich stosunku do Niemiec; te,
które były przyjazne wobec Niemiec, traktował jako przyjaciół; tych, którzy byli wrogo nastawieni do Niemiec, traktował jako
wrogów. Czy jest gdzieś ktoś, kto uzna taką
politykę za nieuzasadnioną?
Polska: W 1936 roku
Narodowo-Socjalistyczne Niemcy i Cesarstwo Japońskie podpisał
antykominternowski pakt, w którym zobowiązały się do wspierania się nawzajem przed
agresją komunistyczną przez ZSRR. Inne narody
zostały zaproszone do przystąpienia, w tym Polska. Niektóre kraje Europy Wschodniej z dużymi populacjami
słowiańskimi weszły w układ, w tym Rumunia, Bułgaria, Chorwacja, Słowacja i Węgry
- ale Polska odmówiła{2}. Hitler później
wychodził z powtarzającymi się błaganiami do Polaków, aby dołączyć do niego we
wspólnym froncie przeciw ZSRR, ale bezskutecznie. Zamiast tego Polska, popychana przez żydów, Brytyjczyków i Francuzów, zdecydował
się przyjąć antyniemieckie nastawienie. Kto sieje
wiatr, zbiera burzę!
Słowacja: Po rozpadzie
sztucznego państwa Czechosłowacji, Hitler nadał Słowakom pełną niepodległość,
po raz pierwszy w ich historii. Republika
Słowacka (Slovenská republika) pod Jozefem Tiso trwała w latach
1939-1945.
Protektorat czesko-morawski:
zaludnione przez Czechów terytorium byłej Czechosłowacji zostało zreorganizowane
pod Protektoratem Rzeszy. W nim to Czesi
w zasadzie przesiedzieli drugą wojnę światową w spokoju. Mężczyźni nie musieli walczyć w wojnie, ich gospodarka
prosperowała, a stolicy Czech, Pradze, oszczędzono zniszczeń wojennych.
Chorwacja: faszystowskie
Włochy i NS Niemcy przyznały Chorwatom niepodległość, tak jak Słowakom. Niezależne Państwo Chorwackie (Nezavisna Drvara Hrvatska
lub NDH) istniało od 1941-1945.
Waffen-SS:
w miarę jak wojna postępowała, duża liczba wolontariuszy słowiańskich została
zatrudniona w formacjach wojskowych pod patronatem SS. . Najbardziej znanym z nich była 14. Dywizja Waffen
Grenadier SS. Ta
wybitna jednostka bojowa składała się w całości z Ukraińców, to znaczy, Słowian.
Inne jednostki zostały utworzone przez Rosjan,
Chorwatów i innych narodów słowiańskich, a także nie-słowiańskiej Europy
Wschodniej. Gdyby Hitler wygrał wojnę, te słowiańskie
formacje ochotnicze utworzyłyby zalążek nowej armii dla swoich narodów.
Podsumowując:
naiwne i mylące jest charakteryzować Hitlera jako „anty-słowiańskiego” ze
względu na oświadczenia złożone na początku jego kariery politycznej, albo na podstawie
niekompletnych, a czasami niewiarygodnych notatek z jego nieformalnych rozmów
(tzw. Table-talks). Polityka wobec narodów
słowiańskich, którą uchwalił po 1933 roku (a zwłaszcza w czasie wojny), pokazuje,
że był gotów do pracy z tymi Słowianami, którzy byli przyjaźni wobec Niemiec i
traktować ich z takim samym szacunkiem, jaki przysługuje innym Aryjczykom.
W przyszłość
Dzisiaj
nasza rasa ma do czynienia z ogólnoświatowym zagrożeniem egzystencjalnym. Nie możemy sobie pozwolić na wewnątrz-wspólnotowe Aryjskie etniczne
napięcia i rywalizację, które charakteryzują Europę przed
1939. Tylko Narodowy Socjalizm Adolfa Hitlera jest strategicznie
i ideologicznie wyposażony, aby zapewnić przetrwanie każdego narodu aryjskiego i prowadzić go do zwycięstwa. Niemieckie i słowiańskie, celtyckie i śródziemnomorskiej:
wszystkie muszą się ze sobą zjednoczyć w duchu solidarności rasowej. Musimy wyjść poza etniczne kłopoty z przeszłości, i
zjednoczyć się pod sztandarem Swastyki.
W
związku z tym, Biali bracia i siostry na całym świecie winni zobaczyć Adolfa
Hitlera jako kogoś ponad niemieckiego lidera politycznego minionej epoki, jako
mistrza Aryjskiej przeznaczenia. Jego wieczne orędzie
rasowego zbawienia przekracza bariery czasu i przestrzeni, a nawet przekracza
wąskie granice historyczne, w których się urodził.
Źródło:
----------------------------------
{1}
zdziwi kogoś fakt, że Churchill był żydem? Jeśli tak, to David Irwing,
najlepszy Brytyjski historyk – demaskator holokaustu i ofiara żydowskiego
terroru – omawia jego pochodzenie
{2}
zanim Wódz wypowiedział wojnę judeopolonii – za którą nasi dziadkowie
przelewali krew – wychodził z ofertami pokoju. Ale że rząd judeopolonijny nie
był rządem Polskim, WW2 – posłuchajcie (DE
z ang. napisami)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.