Tora i krwawa ofiara z ludzi
Autorka: WK Maxine
Piszę
ten artykuł, ponieważ rzygać mi się chce z powodu niekończącego się napływu
idiotów, którzy robią filmy na YouTube i strony internetowe demaskujące żydowski
rytualny mord z jednej strony, a z drugiej wspierają chrześcijaństwo, biblię, nazarejczyka
i za to wszystko winią Szatana {1}. Niektórzy z
tych autorów są rzeczywiście żydami i wiedzą, co robią w kwestii usiłowania
zwalania winy za to wszystko na Szatana i Pogańskich [Ludzkich] Bogów, podczas
gdy inni [głównie chrześcijanie] mają gówno zamiast mózgu.
Większość
z tych idiotów, którzy mają gówno zamiast mózgu [to prawie zawsze chrześcijanie]
są albo zbyt leniwi, mało zmotywowani, lub oczywiście nie posiadają niezbędnej inteligencji
by naprawdę przeczytać żydowską torę i zobaczyć czym ona jest - Starym
Testamentem.
Cała Tora ocieka instrukcjami żydowskiego boga w jaki
sposób prawidłowo dokonywać krwawej ofiary na żywych, a co do chrześcijańskich
idiotów z dwucyfrowym IQ, którzy starają się robić wymówki odnośnie Nowego
Testamentu i „jezusa”, „jezus” JEST ludzką krwawą ofiarą z dzieci. {2}
Oprócz
tej bezdennej głupoty [poziom chrześcijańskiej inteligencji jest tak niski, że
to aż niewiarygodne], wydaje się, że tym skretyniałym biblio-wbijaczom
jazgoczącym o żydowskim mordzie rytualnym i cytowaniu talmudu nigdy nie zaświta
we łbie fakt, że talmud jest w rzeczywistości rabinicznym komentarzem do tory. A co to jest tora? Tora jest
pięć pierwszych ksiąg Starego Testamentu z biblii, które te chrześcijańskie
gówno-mózgi promują. Tak, dokładnie STARY TESTAMENT. To samo stare pierdolenie,
jakie ich kapłani i kaznodzieje trajkotają w swoich chrześcijańskich kościołach
w każdą niedzielę. Jak już zaznaczyłam, zakres głupoty
jest szokujący do potęgi nieskończonej. Te chrześcijańskie
kurze móżdżki nie byłyby fizycznie oraz mentalnie w
stanie pokazać dokładnie, gdzie w ich biblii Szatana się wspomina, nie mówiąc
już o żądaniu JAKIEJKOLWIEK ofiar, że ofiarach krwi nie wspomnę! Jednak z uporem maniaka oskarżają Go o to bez przerwy, co stanowi
odwrócenie uwagi. Jak już powtarzałam, za każdy
ohydny czyn i atrybut judeochrześcijańskiego „boga” winę zrzuca się na Szatana,
ale niewielu potrafi dostrzec to. Mało kto się zatrzyma by pomyśleć.
Kolejną
rzeczą którą chcę dodać jest to, jak chrześcijanie tudzież inne bezmózgi
przeinaczają wszystko. Jednym z jaskrawych
przykładów na jaki się natknęłam było oświadczenie, dotyczące imion Bogów Pogańskich,
takich jak Baala jakoby były używane przez żydów, jak chociażby założyciel chasydyzmu
Ba'al Szem Tow. Ten tytuł oznacza m.in. „mistrza
dobrego imienia.”. To ma do czynienia z mocami
okultystycznymi. To nie ma nic wspólnego z Pogańskim
Bogiem Baalem.
"W
języku hebrajskim słowo ba’al oznacza „męża” lub „właściciela”, i dotyczy
czasownika oznaczającego wejść w posiadanie, a dla mężczyzny - skonsumowanie
małżeństwa. Słowo „ba’al.” jest również stosowane w wielu zwrotach hebrajskich,
oznaczające zarówno konkretne własności, jak również posiadanie różnych cech swojej
osobowości.”[1]
Baal,
jak również wspomniałam powyżej, znaczy „mistrz”, więc to słowo ma naprawdę
bardzo szerokie znaczenie. Biorąc pod
uwagę skrajne bluźnierstwo i oczernianie wobec Pogańskiego Boga Baala w Goecji
[Lemegeton] logiczne jest, że hebrajczycy nie będą oddawać żadnej czci temu Pogańskiemu
Bogu, ani żadnym innym Pogańskim Bogom.
Wszelkie wzmianki, które próbują twierdzić, że hebrajczycy
czcili wszelkie Pogańskie Bóstwa są tam po to, by zmylić czytelników. Z naszych badań wynika, że Baal jest innym imieniem na filistyńskiego
Boga Belzebuba. Niekończące się żydowskie bluźnierstwa
do Belzebuba powinny mówić wystarczająco jasno odnośnie tego, jak nienawidzony ten
Pogański Bóg jest przez żydów.
Poniższy
cytat jest bezpośrednio ze strony „Bible Hub” o Baalu:
"4
z przydawkowym:
בַּעַל
בְּרִית Pan Przymierza Sędziów
8:33 ; Sędziów
9:4 (porównanie אל ברית
Sędziów
9:46 ; Nö ZMG
1888, 478); זְבוּב 'ב Władca
much 2
Krl 1: 2 , 3,6,16, Filistyński bóg, 5 Βααλ μυῖαν (Belzebub, Mt 12:24) porównaj z BAEL.” [2]
Chciałabym
również wypowiedzieć się na temat ekstremalnych podobieństwa nazwy „Moloch” i
hebrajskiego słowa „Melek”, co oznacza „króla.” „Król” to kolejny luźny termin. [3]
A
więc… co to żydowska tora ma do powiedzenia w odniesieniu do krwawej żywej ofiary? Dla tych z was, którzy mają jakiekolwiek wątpliwości, gorąco
zachęcamy do zrobienia własnych badań, jako że istnieje wiele kopii żydowskiej tory
w Internecie.
Historia
żydowskiej postaci Abrahama, mającego poświęcić swego syna Izaaka, na zlecenie
tego ich kosmicznego boga, jest widocznym przykładem jak jego zwykła chęć, bez
pytania - jak mówi historia, wskazuje na to, że było to coś zupełnie normalnego,
i w żadnym wypadku niezwykłego. Biorąc pod
uwagę bezwarunkową gotowość Abrahama, ów czyn ujawnia fakt, że ludzkie ofiary z
dzieci były czymś powszechnym.
„Rytuał
krwi - Rytuał krwi jest podstawą judaizmu. Niektóra
krew uświęca, inna zanieczyszcza. Zobaczmy, jakie
są doktryny Talmud.”
„Talmud
Babiloński jednak wciąż pozwala Żydom poświęcać dzieci Molochowi – pod pewnymi
warunkami.”
„PAN
Bóg akceptuje składanie ofiar z ludzi”
„Po
pierwsze, przejdźmy do perspektywy. Niektórzy błędnie
uważają, że ofiary z ludzi są zabronione w Starym Testamencie. Oczywiście, niektórzy z proroków mówią przeciw niemu. Ale w co najmniej jednej księdze, PAN Bóg akceptuje ludzką
ofiarę. A jeszcze w innej księdze PAN Bóg jest
zaspokojony przez ofiarę z ludzi.”
„W
następującej opowieści z Księgi Sędziów, Izraelicki wojownik Jefte ma zamiar
wyruszyć na wojnę z Ammonitami. W zamian za
zwycięstwo Jefte obiecuje PANU Bogu, że poświęci pierwsze „cokolwiek”, co
przyjdzie z jego domu, by powitać go po powrocie. O ile Jefte nie utrzymuje wołów, owiec, kóz lub kurczaków w
swoim salonie, musi spodziewać się, że obiecaną ofiarą będzie człowiek. Zauważcie, że Jefte nie obiecuje poświęcić „wołu”, „kozy”, itd.”
(30) Jefte złożył też ślub Panu: Jeżeli sprawisz, że
Ammonici wpadną w moje ręce,
(31) wówczas ten, kto [pierwszy] wyjdzie od drzwi mego
domu, gdy w pokoju będę wracał z pola walki z Ammonitami, będzie należał do
Pana i złożę z niego ofiarę całopalną.”
-- Sdz
11:30-31 (bt4)
Pierwszą,
która przechodzi przez drzwi domu Jeftego po jego powrocie jest jego jedyne
dziecko, jego ukochana córka.
(34) Gdy potem wracał Jefte do Mispa, do swego domu, oto
córka jego wyszła na spotkanie, tańcząc przy dźwiękach bębenków, a było to
dziecko jedyne; nie miał bowiem prócz niej ani syna, ani córki.
(35) Ujrzawszy ją rozdarł swe szaty mówiąc: Ach, córko
moja! Wielki ból mi sprawiasz! Tyś też wśród tych, co mnie martwią! Oto bowiem
nierozważnie złożyłem Panu ślub, którego nie będę mógł odmienić!"
-- Sdz
11:34-35 (bt4)
Zastanówmy
się przez chwilę.
Wiemy Jefte ślubował PANU Bogu poświęcić „cokolwiek”
pierwszego wyjdzie z drzwi swego domu. Podejrzewamy,
że Jefte planuje poświęcić jednego ze swoich sług. Ale kiedy to „cokolwiek” okazało się być córką Jeftego, ten
jest zaskoczony. Zauważ reakcję córki:
(36) Odpowiedziała
mu ona: Ojcze mój! Skoro ślubowałeś Panu, uczyń ze mną zgodnie z tym, co
wyrzekłeś własnymi ustami, skoro Pan pozwolił ci dokonać pomsty na twoich
wrogach, Ammonitach!"
-- Sdz 11:36 (bt4)
“Ona
nie wyraża zdziwienia, że PAN Bóg chce przyjąć ludzką ofiarę, ani też nie protestuje; nie mówi: „Ojcze, użyj zdrowego rozsądku.”
Nic
oprócz doskonałych zwierząt dopuszcza się do rytualnej ofiary w judaizmie. Zauważcie, że córka Jeftego też jest doskonałą ofiarą - ona
jest dziewicą. Co istotne, Pan Bóg nie poprzestaje
po tym na ofiarach z ludzi, a zatrzymał się on na ofierze syna Abrahama.
Stary
Testament nie określa sposobu w jaki Jefte poświęca swoją córkę, ale postępując
zgodnie z metodą ofiary ze zwierząt, poderżnąłby jej najpierw gardło i spuścić
jej krew do świątynnego naczynia rytualnego; odciąć jej ramiona, nogi i głowę; pociął tułów na części, usunął jej wnętrzności i umył je;
polał, pokropił i rozmaz krew w wyznaczonych jej
punktach wokół ołtarza; a wreszcie spalił ciało.
Albo oczywiście, kapłan może to zrobić za niego. „[4]
„PAN
Bóg jest zaspokojony przez ludzką ofiarę” [5]
„W
dwóch odrębnych przestępstwach, udowadnia się, że dawanie własnego nasienia
Molochowi nie jest bałwochwalstwem. Różnicami [sic]
jest to, że jeśli ktoś poświęca Molochowi, lub spowodował, że jego syn przez
ogień będzie poświęcony innemu bóstwu, nie jest karany.”
-
Rabin dr Freedman
„Po
Miszna, Sanhedryn 64a i 64b zawierają porywającą debatę pomiędzy Mędrcami
dotyczącą:
•
okoliczności, w których czczenia idol jest bałwochwalstwem,
•
które idole być czczone bez oddawania się bałwochwalstwu,
•
które części ofiary z dzieci w jakiej kombinacja są karalne, i
•
w jaki sposób dzieci mogą być uśmiercane bez naruszania Księgi Kapłańskiej.
„W
ostatnim czasie uczyniono liczne próby udowodnienia, że przez poświęcanie swoich
dzieci Molochowi, Izraelici po prostu myśleli, że były one oferowane w
holokauście Jahwe.
Innymi słowy, Melech, któremu czyniono ofiary dzieci
był Jehową pod inną nazwą.” [6]
Artykuł
rozwija się i próbuje twierdzić inaczej, ale każdy głupi może łatwo dostrzec czytając
choćby biblijną księgę Kapłańskiej, że powyższe stwierdzenie mówi samo za
siebie.
Tutaj
jest z żydowskiej strony „Come and hear”:
„To
rzeczywiście niefortunne, że religia żydowska nie odrzuciła doktryn
przyzwalających na ofiarowanie dzieci Molochowi. Doktryna ta, wraz z modlitwą w liturgii żydowskiej, wzywając
do powrotu rytualnej krwawej ofiary (patrz Ofiary ze Zwierząt i Trzecia
Świątynia), na pewno dodaje wiarygodności zarzutom, że Żydzi zajmują się krwawymi
rytualnymi ofiarami z dzieci.”
„Odrzucenie
doktryn Talmudu akceptujących rytualnie poświęcanie dzieci (pod pewnymi
warunkami) zrobiłaby wiele w celu stworzenia dobrej woli między judaizmem a ludzi
innych wyznań religijnych.” [7]
Księga
Kapłańska jest przepełniona szczegółowymi instrukcjami [jak ich dokonywać] oraz
wymaganiami dla złożenia żyjącej krwawej ofiary.
Poniżej
znajdują się cytaty zaczerpnięte z żydowskiej tory. Biorąc pod uwagę rozległe i przerażające traktowanie
niewinnych zwierząt, to nic dziwnego, że żydzi wynaleźli rolnictwo przemysłowe.
Takie rzeczy są ich naturze.
(1) Pan wezwał Mojżesza i tak powiedział do niego z
Namiotu Spotkania:
(2) Mów do Izraelitów i powiedz im: Jeśli kto z was
zechce złożyć dar z bydląt dla Pana, niech złoży go albo z cielców, albo z
mniejszego bydła.
(3) Jeżeli chce złożyć na ofiarę całopalną dar z bydła,
niech weźmie samca bez skazy i przyprowadzi go przed wejście do Namiotu
Spotkania, aby Pan przyjął go łaskawie.
(5) Potem zabije młodego cielca przed Panem, a kapłani
{kohanim}, synowie Aarona, ofiarują krew, to jest pokropią nią dokoła ołtarz
stojący przed wejściem do Namiotu Spotkania.
(10) Jeżeli zaś kto chce złożyć na ofiarę całopalną dar z
trzody, z baranków lub koziołków, niech weźmie samca bez skazy.
(11) Będzie on zabity po północnej stronie ołtarza, przed
Panem, a kapłani {kohanim}, synowie Aarona, pokropią krwią Jego ołtarz dokoła.
(14) A jeżeli kto chce złożyć w darze ptaka jako
całopalenie dla Pana, niech złoży w darze synogarlicę lub młodego gołębia.
(15) Kapłan przyniesie go do ołtarza, złamie mu główkę i
zamieni go w dym na ołtarzu. Krew jego wyciśnie na ścianę ołtarza.
(16) Potem oddzieli wole jego wraz z piórami i wyrzuci je
na popielisko, na wschód od ołtarza.
(17) Następnie {kohen} kapłan naderwie jego skrzydła,
jednak nie oddzielając ich całkowicie, i zamieni w dym na ołtarzu, na drwach leżących
na ogniu. To jest całopalenie, ofiara spalana, miła woń dla Pana.”
-- Kpł 1:1-17 (bt4) {3}
(1) Jeżeli kto chce złożyć dar z większego bydła jako
ofiarę biesiadną, niech złoży zwierzę bez skazy, samca lub samicę przed Panem.
(2) Położy rękę na głowie swego daru i zabije go przed
wejściem do Namiotu Spotkania. Potem {kohanim} kapłani {kohanim}, synowie
Aarona, pokropią krwią jego ołtarz dokoła."
(7) Jeżeli chce złożyć w darze owcę, niech złoży ją przed
Panem.
(8) Położy rękę na głowę swego daru, potem zabije go przed
Namiotem Spotkania. Synowie Aarona pokropią krwią zwierzęcia ołtarz
dokoła."
(12) Jeżeli kto chce złożyć w darze kozę, niech złoży ją
przed Panem.
(13) Położy rękę na jej głowie i zabije ją przed Namiotem
Spotkania. Synowie Aarona pokropią jej krwią ołtarz dokoła."
-- Kpł 3:1-13 (bt4)
(4) Przyprowadzi
cielca przed wejście do Namiotu Spotkania, przed Pana, położy rękę na głowie
cielca, i zabiją cielca przed Panem.
(5) Potem namaszczony kapłan {kohen} weźmie trochę z krwi
cielca i wniesie do Namiotu Spotkania.
(6) I umoczy kapłan {kohen} palec we krwi i pokropi krwią
siedem razy przed Panem, to jest przed zasłoną Miejsca Świętego."
(7) następnie kapłan {kohen} rozmaże nieco z tej krwi po
rogach ołtarza kadzenia stojącego przed Panem w Namiocie Zgromadzenia, resztę
zaś krwi cielca wyleje u podstawy ołtarza całopaleń, który jest u wejścia do
Namiotu Zgromadzenia."
(11) Skórę zaś cielca ofiary biesiadnej, całe jego mięso,
jego głowę, jego nogi, jego wnętrzności i zawartość jelit,
(12) słowem całego cielca każe wynieść poza obóz, na
miejsce czyste, gdzie wysypują popiół. Tam go spalą na drwach, na ogniu. Będzie
spalony na miejscu, gdzie wysypują popiół."
(16) Namaszczony kapłan {kohen} wniesie do Namiotu
Spotkania część krwi cielca.
(17) Potem kapłan {kohen} umoczy palec we krwi i pokropi
siedem razy przed Panem, to jest przed zasłoną.
(18) Pomaże także krwią rogi ołtarza, który jest przed
Panem w Namiocie Spotkania. Całą resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza ofiar
całopalnych, który stoi przed wejściem do Namiotu Spotkania."
(24) Potem
włoży rękę na głowę koziołka, i zabiją go na miejscu, gdzie zabija się ofiary
całopalne przed Panem. To jest ofiara przebłagalna.
(25) A kapłan {kohen} umoczy palec we krwi ofiary
przebłagalnej i pomaże nią rogi ołtarza ofiar całopalnych. Całą resztę krwi
wyleje na podstawę ołtarza ofiar całopalnych,"
-- Kpł 4:4-25 (bt4)
(7) Jeżeli zaś ktoś jest tak ubogi, że nie może przynieść
owcy, to jako ofiarę zadośćuczynienia za grzech, który popełnił, przyniesie
dwie synogarlice albo dwa młode gołębie dla Pana, jednego jako ofiarę
przebłagalną, drugiego jako ofiarę całopalną.
(8) Przyniesie ją kapłanowi {kohen}, a ten ofiaruje
najprzód tego gołębia, który jest przeznaczony na ofiarę przebłagalną. Ściśnie
jego główkę przy karku, ale jej nie oddzieli.
(9) Potem pokropi ścianę ołtarza krwią ofiary
przebłagalnej. Reszta krwi będzie wyciśnięta na podstawę ołtarza. To jest
ofiara przebłagalna."
-- Kpł 5:7-9 (bt4)
(2) Na tym samym miejscu, na którym będą zabijać ofiarę
całopalną, będą także zabijać ofiarę zadośćuczynienia. Krew jej wyleją dokoła
ołtarza,"
-- Kpł 7:2 (bt4)
(18) Potem przyprowadzono barana na ofiarę całopalną.
Aaron i jego synowie włożyli ręce na głowę barana. (19)
Mojżesz zabił go i pokropił krwią ołtarz dokoła."
-- Kpł 8:18-19 (bt4)
(22) Potem przyprowadzono drugiego barana, barana
[ofiary] wprowadzenia w czynności kapłańskie. Aaron i jego synowie włożyli ręce
na głowę barana.
(23) Mojżesz zabił go, wziął trochę jego krwi i pomazał
nią wierzch prawego ucha Aarona, duży palec jego prawej ręki i duży palec jego
prawej nogi.
(24) Potem Mojżesz kazał się przybliżyć synom Aarona i
pomazał krwią wierzchy ich prawych uszu, duże palce ich prawych rąk i duże
palce ich prawych nóg. Resztę krwi wylał Mojżesz dokoła ołtarza."
-- Kpł 8:22-24 (bt4)
(12) Potem zabił [żertwę] ofiary całopalnej. Synowie
Aarona podali mu krew, i wylał ją dokoła ołtarza."
-- Kpł 9:12 (bt4)
(18) Potem zabił cielca i barana jako ofiarę biesiadną
dla ludu. Synowie Aarona podali mu krew, a on wylał ją dokoła ołtarza."
-- Kpł 9:18 (bt4)
(14) Następnie weźmie trochę krwi cielca i od wschodu
pokropi palcem przed przebłagalnią. Siedem razy pokropi przed przebłagalnią
palcem umoczonym we krwi.
(15) Potem zabije kozła jako ofiarę przebłagalną za lud,
wniesie krew jego poza zasłonę i uczyni z tą krwią to samo, co uczynił z krwią
cielca. Pokropi nią przebłagalnię z góry i z przodu"
-- Kpł 16:14-15 (bt4)
(11) Bo życie ciała jest we krwi, a Ja dopuściłem ją dla
was [tylko] na ołtarzu, aby dokonywała przebłagania za wasze życie, ponieważ
krew jest przebłaganiem za życie."
-- Kpł 17:11 (bt4)
(29) Kiedy będziecie składać dla Pana ofiarę dziękczynną,
składajcie ją tak, aby była przyjęta."
(19) to aby były przyjęte, muszą to być zwierzęta bez
skazy, samce - cielce, barany lub kozły.
(20) Żadnego zwierzęcia ze skazą nie będziecie składać w
ofierze, bo to nie byłoby od was przyjęte.
(21) Jeżeli kto chce złożyć Panu ofiarę biesiadną, aby
wypełnić ślub albo jako dar dobrowolny, niezależnie od tego, czy to będzie
duże, czy małe bydlę, będzie ono bez skazy, aby było przyjęte. Nie będzie w nim
żadnej skazy!
(22) Nie będziecie składać w ofierze Panu zwierząt
ślepych, ułomnych, okaleczonych, spuchniętych, parszywych, owrzodzonych. Nie
będziecie takich zwierząt składać na ołtarzu na ofiarę spalaną dla Pana."
-- Kpł 22:29, 19-22 (bt4)
(23) Cielca albo barana niekształtnego lub
niewyrośniętego możesz złożyć jako ofiarę dobrowolną, ale jako ofiara ślubowana
nie będzie on przyjęty.
(24) Zwierzęcia, które ma jądra zgniecione, starte,
wyrwane albo wycięte, nie będziecie składać w ofierze Panu i nie będziecie
takich rzeczy robić w waszym kraju.
(25) Także nie będziecie przyjmowali takich zwierząt od
cudzoziemca i nie będziecie ich ofiarowali jako pokarm dla Boga waszego, bo ten
brak jest w nich skazą i dlatego nie będą przyjęte na waszą korzyść.
(26) Potem Pan powiedział do Mojżesza:
(27) Jeżeli urodzi ci się cielę, jagnię lub koźlę, to
będzie ono przez siedem dni przy matce. Zaczynając od ósmego dnia i dalej,
będzie ono przyjęte jako dar spalany dla Pana."
-- Kpł 22:23-27 (bt4)
(19) Ofiarujecie też jednego kozła jako ofiarę
przebłagalną i dwa baranki jednoroczne jako ofiarę biesiadną."
-- Kpł 23:29 (bt4)
(41) wreszcie dwa woły, pięć baranów, pięć kozłów, pięć
jednorocznych owieczek na ofiarę biesiadną. To był dar ofiarny Szelumiela, syna
Suriszaddaja."
-- Lb 7:41 (bt4)
(11) Gdy wybierze sobie Pan, Bóg wasz, miejsce na
mieszkanie dla imienia swego, tam zaniesiecie wszystko, co ja wam dziś
nakazuję: całopalenia, ofiary krwawe, dziesięciny, dary waszych rąk, wszystko,
co przeznaczycie ślubem dla Pana."
-- Pwt 12:11
Referencje:
[5]
Ibid
[6]
Ibid
[7]
Ibid
Powyższe
cytaty biblijne zostały wzięte z polskiego tłumaczenia żydowskiej tory – Biblia
Tysiąclecia, wyd. IV (1983)
--------------------------
{1}
istnieją jeszcze kretyni, którzy nazywają żydów ‘judeosatanistami’ – jedyną
podstawą (biblijną, bo ci ślepcy nadal pozostają w uścisku żydów) dla nich na
to jest Ap 3:9, a samo to jest oksymoronem, gdyż żydzi to NIE gatunek od Ojca –
my, Ludzie / Aryjczycy / Poganie nim jesteśmy.
Ap 3:9 „Oto Ja ci daję [ludzi] z
synagogi szatana, spośród tych, którzy mówią o sobie, że są Żydami - a nie są
nimi, lecz kłamią. Oto sprawię, iż przyjdą i padną na twarz przed twymi
stopami, a poznają, że Ja cię umiłowałem.”
Mt 15:7 „Nie sądźcie, że przyszedłem
znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić.” – jakie Prawo?
Starotestamentowe
{3}
hebrajskie słowo ‘kapłan’ w klamrach dopisywałem sam
"Facet, co do ch..."
